Crede in nobis

Magis vos tendo ut custodiant homo
maius periculum amittendi
Justi non verto off tandem cogitare
Nihil operibus, non etiam respondere

Zelus et tubur in cibum amoris
Sed superabundantia in tubur facit eam mali saporis et difficile
Si velit adhuc solum simplices zeli
Donec facilisis est sed non saepius

Eripe me tu et non poterit stare
Iam magis atque dies noctesque
Me reprehendo et accuso fas omne
Solum retro, restat quaestio

Quare? Cur stulte fecit tibi?
Cur non ipsa consistere?
Saepe venit malus, parum vobis expedit
Vos coepi lente vos adhaerebit

In bello et amor omnia licet
In bello, milites in amorem incideris affectus
Spolior fiduciam, intellectus et amor
Non calorem, non est intellectus iustus rigentibus

Sidera sed video subruti
Certum mihi vis diligat
Puto, non scio numquam deterius
Perspexero in oculis meis, non erat frigus donec te liquefáciet

Ego semper, credere in nobis
Etiam si quam dedisti nobis
Ego semper, credere in nobis
Si non potes
Ego semper, credere in nobis
Donec vos ipse facias iterum